Problem z singlami?

23 września 2020 r.

Sami, ale nie samotni

Dawniej mówiono: „stara panna”, „stary kawaler”, deprecjonując w pewien sposób życie osób samotnych. Dziś częściej używa się terminu „singel” i nie jest to tylko przejaw mody na język angielski, ale również nowy sposób podejścia do ludzi żyjących w pojedynkę - pisze o. Dariusz Kowalczyk.

Kilka dni temu metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski tak mówił do rodzin w sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej: „«Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie». Nie żyjemy dla siebie i nie umieramy dla siebie, wbrew lansowanym dzisiaj najprzeróżniejszym ideologiom, począwszy od ideologii singli, która każe nam żyć właśnie jako te samotne wyspy. Jeżeli akceptuje się jakieś związki z innymi, to na zasadzie przelotności i nietrwałości, bez jakichkolwiek wzajemnych zobowiązań, by móc pewnego pięknego dnia powiedzieć «dziękuję, kończymy, idziemy sobie osobno dalej przez to życie»”. Jak można się było spodziewać, słowa sprawiły niemałe poruszenie wielu środowisk. Wywołały też zdziwienie, powodując bolesne ukłucie w sercu, wśród tych, którzy taką formułę życia wybrali - z zupełnie innych powodów, niż mówił hierarcha. więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS

Jak wygrać z uzależnieniami?

23 września 2020 r.

W drodze do mądrości

Czasy, w jakich żyjemy, wymagają od nauczycieli, rodziców i wychowawców nie tylko dotrzymywania kroku postępowi technicznemu, nie tylko świadomości zagrożeń, ale też szczególnej troski o relacje z dziećmi i młodzieżą. I mądrości.

Tak streścić można główne przesłanie XXXIX Siedleckiego Forum Nauczycieli, Rodziców i Wychowawców ph. „Jak wygrać z uzależnieniami?”, które odbyło się w sobotę 19 września, wpisując się w X Tydzień Wychowania „Budujmy więzi”. Chociaż można mieć wątpliwości, czy forum mające w tym roku formę wirtualną, śledzone przez uczestników na monitorach, było spotkaniem, bez wątpienia tematy poruszane przez prelegentów to sprawy aktualne, ważne i warte uwagi. Michał Zawadka, aktor, twórca rozwojowych programów dla dzieci i młodzieży, szkoleń dla nauczycieli oraz rodziców, autor wielu publikacji z tego zakresu, zreferował bardzo szerokie treściowo zagadnienie pt. „Dziecinnie proste, czyli czegośmy, dorośli, powinniśmy się nauczyć od dzieci”. Jak mówił, dorastając, tracimy otwartość na innych, nabieramy obaw przed światem, pozbywamy się marzeń. Czy tak ukształtowany dorosły sprosta roli przewodnika wobec dzieci? więcej w wersji papierowej » Dostęp SMS